ابر

ابر چه زیبا می پوشاند زشتی های آسمان را و چه زیبا آماده می کند زمینیان را برای باران.
باریدن ابر چه زیبا مرگ را یاد آوری می کند. مرحله قبل از رحمت؛ و در عین حال در بر دارنده رحمت.
ابر می بارد از نیلگون فلک
و نیلی زنده جای می بازد بر خاکستری مرگ
کاش می ترکید
بغض سنگین مرگ
و زنده می شد آسمان با باران
کاش می ترکید این بغض سنگین تا مشخص شود چه کرده ایم در دنیایی که با سختی گره خرده بود. تا بفهمیم که چه کرده ایم.

باریدن ابر چه زیبا انتظار را یاد آوری می کند. مرحله قبل از آمدن. انتظاری که پایانش وصل است. وصل به کسی

که سالهاست باریدن ابر انتظارش را به نظاره نشته ایم.
ابر می بارد از نیلگون فلک
و نیلی زنده جای می بازد بر خاکستری انتظار
کاش می ترکید
بغض سنگین انتظار
و زنده می شد آسمان با آمدن باران
کاش می ترکید این بغض سنگین تا بیاید باران و زمین را پاک کند از ناپاکی ظلم. تا ببارد و بباراند.
کاش می آمد.
سید محمد حسینی