Friday, November 11, 2005

باران


بارون آروم آروم شیشه صاف و روشن رو فرا می گرفت. بعد از چند ثانیه هیچ چیزی پیدا نبود

آب و شیشه هر دو مظهر شفافی و روشنایی است ولی
...
به همین سادگی گناهان تمام وجودت رو می گیره حتی اگه شیشه دلت رو مثل شیشه ماشین در مقابلش مایل بگیری و ازش محافظت کنی

در تمام این مدت تاریکی در روشنایی حکومت می کند

بعد از چند لحظه برف پاک کن روشن می شه و با دو سه بار حرکت جلوت، کاملا روشن.
به همین سادگی گناهان انسان ریخته می شه با زدن گناه پاک کن توبه

خداوند چه زیبا می بخشه همه را بدون هیچ بهانه.خداوند در باران می آموزد قدرت ، حیات، و در آخر عبودیت را. پس آمرزش بخواهیم تا آسمان ببارد و گناهان را بشوید همچنان که زمین را می شوید از ناپاکی
سید محمد حسینی .

2 Comments:

At 10:57 PM, Anonymous Anonymous said...

دستتون درد نکنه . جالب نوشته بودید...

 
At 12:45 AM, Anonymous Anonymous said...

salam seyed.matnet ke ghashang bood jaye khodesh.ama bimarefatit ra mikhay chekar koni?
bezar dalil gereftari ra man aval biaram ke shoma dige nagid.
hala begoo bahoonat chie؟
ba ma beh az in bash....
be ghol shaer
نه طریق دوستی است و نه رسم مهربانی

که به دوستان مشفق سر دست برفشانی
BE HAR HAL KHEILI MOKHLESIM.
REZA

 

Post a Comment

<< Home